این فرد در سرتاسر انیمیشن، حالتی عبوس دارد. قبول دارم شاید یک نوع بازنمایی باشد، امّا می خواهد به ما بگوید که هر فردی، خود را ملزم به رعایت قوانین و مقررات مربوط به نقد بکند، ناچار روحیه ای خشک می یابد که در مواجهه با کار های روزمرّه زندگی، بی تفاوت است. او منتظر است که بعد از دیدن اثر های ادبی، هنری و فرهنگی بسیار، بالاخره یک کار خوب و درجه یک پیدا بشود تا او را خوشحال کند. همان طور که وقتی نقش منتقد این انیمیشن نیز در آخر به آرزویش که همان کار بی نظیر بود، رسید و طعم غذای موش سرآشپز را چشید، آرام شد و احساس راحتی کرد.
پس شما هم اگر تمایل به فعّالیّت در این زمینه را دارید، باید با خود روراست باشید و از خود بپرسید که آمادگی این انتظار را دارید یا نه. آن وقت، اگر جوابتان مثبت بود، وارد این عرصه بشوید.
برچسب : نویسنده : naghdenaghd بازدید : 145